Yangshuo van 23 t/m 25 september

Maandag 23 september
Op de vraag of we niet te dicht op elkaar zaten in de trein. Nee. In de coupe waren 2 x drie stapelbedden en op de onderste kon je ruim zitten . Ook een tafel tje ( met spuugbak). In het gangpad 2 treinzitjes met tafeltje.
Verslag van Yangshuo 23 t/m 25 september.
Dit is de plek waar we ons het meest op verheugd hebben en het is weer een uitgebreid verhaal met belevenissen.
In Guilin moesten we onze bagage zelf 2 lange trappen afsjouwen. De bus stond klaar voor Yangshuo en na 2 uur rijden kwamen we aan in het hotel in de binnenstad met uitzicht op het Karstgebergte. De vochtigheidsgraad is 90 %. Na de brunch en uitleg over je waar en wat het beste kan eten en kopen, gingen Frans en ik naar het grote park om rond te wandelen en mensen kijken. Het miezerde af en toe. Onder paviljoentjes waren voornamelijk oude mensen bezig met kaartspelen en soort majong spel. Ook was een groepje aan het musiceren. Mannen speelden op een Nanhu, een twee snarige viool. Een mevrouw zong/ kweelde er bij en las dat vanaf een muziekblad in karakterschrift. Wij zijn gewend aan een kort stuk maar het duurde en duurde en wij wilden niet weglopen. Toen bood een man, Frans aan om het instrument te gaan bespelen en gaf hem instructies. Wat en gastvrijheid. Na een poosje moest ik ook op die viool spelen. Het leek erg op kattengejank maar de mensen hadden er schik in. Ik vond dat we een tegenprestatie moesten leveren en zo zongen wij op een zeer jolige manier het “In Holland staat een huis”. Zij applaudisseerden en bogen voor ons. Toen weer door naar het volgende. Wij zijn ook een bezienswaardigheid en mensen willen met je op de foto. Later in het dorp werden we ook aangesproken door drie meisjes. Zij wilden met ons Engels spreken omdat ze op een school voor toerisme zaten. Natuurlijk gecompleteerd met foto foto. Het regende steeds en wij zijn de winkelstaatjes doorgeslenterd. We hebben op tijd gegeten want om 18:30 uur stond de bus klaar om naar de Lightshow in open lucht te gaan. Daar was het een enorme drukte bij de ingang om de 3000 toeschouwers gedoseerd binnen te laten. Het hoosde van de lucht en iedereen kreeg een poncho. Toen het om 20 uur begon zetten we de paraplu’s voor onze benen. Wij zaten allemaal op de eerste rij. De regisseur van deze show is dezelfde als die van de opening van de Olympische Spelen in Beijing. Het was zeer groots opgezet. Het speelde zich af op het grote meer met vissersboten en op steigers. Het karstgebergte als decorum met prachtige verlichting. Muziek en zang waren heel Chinees, luid en duidelijk. Een groep van 50 kinderen dansten en zongen op 2 meter afstand van ons. Alles was in beweging en is niet te beschrijven, zo’n groots spektakel. Ondanks de warm water regen hebben we hier enorm van genoten. Er deden 600 mensen aan mee in prachtige kostuums en klederdracht die ook weer verlicht waren.
Dinsdag 24 september.
Het regende nog steeds meer of minder. Volgens Ruud is dit het gevolg van de tyfoon die in Hongkong aan land is gekomen. Gelukkig dat we daar nog niet zijn.
Vandaag begonnen we met een bamboe rafting over een zijrivier van de Li rivier. We troffen het omdat het tussen 9:30 uur en 11:30 uur bijna de hele tijd droog was en we op onze bamboevlot ook een parasol/ paraplu hadden. We konden er op een stoeltje zitten en genieten van de natuur, het water met af en toe een watervalletje en de bergen op de achtergrond. Hier gingen we voor, wat een geweldig mooi landschap, zo romantisch. Iedere vlot had een eigen stuurman met een kloet die ons zeer relaxed over het water voerden. Eigenlijk wilden we allemaal nog wel een paar uur zo varen maar ja , wat erg mooi is duurt meestal kort.
Terug gekomen in het hotel, heb ik aan het vorige verslag gewerkt omdat het toen erg hard regende. ’s middags na de lunch hebben we met poncho’s aan een pittige wandeling gemaakt langs de rivier. Na een uur scheurde de zool van Frans zijn sandaal er half af. Ja met zo’n halve zool kan je niet verder. Dus rechts omkeer gemaakt en geïmproviseerd de klapperende zool onder de voet gebonden. Toch een lekkere wandeling zonder toeristen. Later weer de stad door en nog een Mao pet gekocht en iets voor de buurman. Met z’n zessen hebben we gezellig pizza’s gegeten .
Woensdag 25 september
We hadden een droge dag. Dat troffen we omdat we een fietstour hadden door het landschap langs de bergen. Een passende fiets uitgezocht en zo gingen we met bijna de hele groep achter elkaar aan op pad. Een gids voorop en een mecanicien achteraan. We moesten veel over onverharde wegen en hadden vaak een fotostop. Wat zijn het toch een mooie aparte bergen, genieten. Bij de Moonhill stopten we voor een pauze en een lunch. Het was pas 11 uur. Wij hadden geen zin om rond te hangen maar hadden liever gefietst. Je kon daar de Moonhilll beklimmen, 852 treden omhoog. Dat hebben we gedaan met nog een stel. Moonhill is een boogvormige geërodeerde rots met een groot gat in het midden. Boven gekomen hadden we een schitterend uitzicht door dat gat over de bergen en het dorp in het dal. De moeite van het zweten waard. Halverwege de afdaling kreeg ik wel last van mijn knie maar kreeg een steuntje van Frans die altijd bereid is mij te helpen. In het restaurant weer genoten van een uitgebreide maaltijd en daarna over de drukke weg terug naar Yangshuo.
’s Middags weer naar het rustige park. De mensen zijn zo aardig. Ik heb geprobeerd om mee te dansen op de maat van leuke muziek met een aantal Chinese dames, maar gaf er al snel de brui aan. Het was enig om te zien hoe mensen gewoon komen aanlopen, hun tas aan een spijker aan de boom hangen en meedansen. Oude mannen en vrouwen zitten met een stel omstanders , die zich er soms hevig mee bemoeien, te kaarten of andere spellen te spelen. Veel trotse grootouders, die met hun (achter) kleinkind rondwandelen. Een opa deed voor zijn kleinzoon die in een wandelwagen zat, nogal wilde Tai Ji oefeningen voor, soort karate. Hij sloofde zich, kennelijk voor ons , zodanig uit dat het kind begon te krijsen van “opa was doe jij gek”. Komisch gezicht. Een oude man verwonderde zich over de behaarde armen van Frans. Frans gaf aan dat hij op zijn borst ook haar heeft en de man begon hij te giechelen waarop ik het T shirt omhoog deed . Hij en wat andere mannen vonden het on-Chinees harige vertoning en hard moesten lachen. Aziaten zijn namelijk niet behaard op hun lichaam en vinden een blanke huid het toppunt van schoonheid. We hebben ook weer even met de muziekanten meegespeeld, nu Thijs en Els ook. Enig. Je voelt je soort Maxima op Koninginnendag.
‘s Avonds hadden we een boottocht over de rivier de Li. Veel tijd om foto’s te nemen en te filmen. Weer die bulten op de achtergrond, prachtig. Na een maaltijd onder weg kregen we de visvangst door de aalscholvers te zien. Het was pikdonker op het water en met een licht voor het bamboevlot uit, zwommen de aalscholvers en doken naar vis. Als hun half dicht gebonden strot vol zit komt hij aan boord om de grote vis af te leveren aan de visser. Ik had er meer van verwacht omdat op alle reclame kaarten en foto’s hier prachtige afbeeldingen van zijn. Wij hebben slechts één visje gezien. Op de terugweg gingen we nog bij een waaiermakerij aan die ook mooie Chinese schilderingen op papier verkocht. Wij hebben niets gekocht. Eind van de dag en hebben onze koffers ingepakt voor morgen. Heerlijk dat we hier zoveel tijd hadden voor het mooie landschap.
Tot zover.
Warme groeten van
Frans en Ina uit China.