Lijiang 16 t/m 18 september

Maandag 16 september naar Lijiang t/m woensdag 18 sptember.
Beste allemaal,
Het had vorige keer heel wat voeten in de aarde voor het bericht verzonden konden worden. Telkens bleef het steken maar op het vliegveld 5 min. voor het inchecken ging het laatste toch nog door.
We vlogen in 1 ¼ uur naar Lijiang, daarna nog een uur in de bus.
Lijang valt onder het begrip, dorp. Heeft 80.000 inwoners. Het oude dorp, 800 jaar, staat op de wereld erfgoedlijst van Unesco. De oorspronkelijke bewoners zijn van de Naxi cultuur, die nog steeds hier wonen met eigen taal en klederdracht. Ze zijn van Tibetaanse afkomst.
De oude stad trekt veel Chinese toeristen die zich door de smalle straatjes begeven waar zich veel kleurrijke winkeltjes en restaurantjes bevinden, vele smalle brugjes over de smalle grachtjes.
De Naxi huizen zijn heel typerend, hebben houten gevels, krullende daken die ’s avonds allemaal verlicht zijn. Voor de restaurantjes, iets buiten het centum, staan bakken met verse/levende kippen, vissen, krabben, schidpadden, cavia’s enz. De groenten wordt per handkar door de boer afgeleverd. De stad is autovrij en in de wir- war van straatjes is het heel gezellig om te wandelen. Het is ’s avonds wel druk en in één straat galmt luid de disco voor de vele jongelui die hier op vakantie komen.
Mark heeft ons rondgeleid en waar we voedselveilig kunnen eten. Verkleedpartijen voor een foto’s in originele klederdracht leveren leuke plaatjes op. Het is nu al genieten, ook van het rustige warme weer zonder wind. Ons hotel is de meest eenvoudige van de hele reis maar ligt wel in het centrum.
Er is een mogelijkheid om met een gids hoog de bergen in te gaan. Wij hebben ons opgegeven. Morgen is de beste dag want daarna gaat het regenen. O.K. We kleden ons erop.
Dinsdag 17 september
Naar de Himalaya.
Om 8:30 stonden 3 kleine busjes voor en gingen we na een check, of we een fles zuurstof wilden kopen, naar de meest zuidelijke voet van de Himalaya. Na een bus wisseling halverwege, reden we verder omhoog. Natuurlijk veel haarspeldbochten en zeer weinig afrastering langs de wegen. Met de kabelbaan gingen we verder omhoog naar de berg, Yaks Meadow. Lijiang ligt op 2400 m hoogte, na de kabelbaan op 3900 m. Toen we na 15 min. uitstapten zagen we in de verte een oud Tibetaans klooster liggen, compleet met gebedsvlaggetjes en gebedsmolens waar je aan moet draaien. Een aantal bleef achter want die hadden last van de hoogte. Wij wandelden daar heen. Er zat maar één monnik te bidden. We hadden een aardige gids mee die we maar moeilijk konden verstaan. Hij vertelde o.a over de opvolger van Dalai Lama . Met 5 jongelui, gingen Frans en ik (wij krasse knarren) met de gids een rondje om, en over de top van de berg die op 4000 m lag. Natuurlijk hadden we de gebruikelijke puf momentjes maar het viel niet tegen. Bij een uitzichtpunt zagen we een stel Yaks grazen, zwart lang harige koebeesten. Kees en ik daar heen. Maar ja die beesten lopen weg, naar beneden en ze vreten, of draaien hun kont naar je toe. Een goede foto heb ik daar niet van kunnen maken maar het was wel heel gaaf om er 20 meter vanaf te zijn. Ik dacht wel, “dat is achteraf”.
Plotseling zag ik een akkerklokje. Lisette, je bent in de bergen altijd bij ons. Wat een verrassing en natuurlijk een foto van gemaakt. Er groeiden ook edelweiss en orchideeën. Mooi, mooi.
Het was erg jammer dat het bewolkt was en dat we daardoor niet de besneeuwde bergtoppen van het hogere gebergte hebben kunnen zien. We hebben er erg van de wandeling genoten en de gids was trots op ons. Na ruim een uur waren we weer terug bij de groep. In het 2 persoons bakje gingen we weer naar beneden.
Met de bus gingen we naar het “Blue Moon Lake”, azuur blauwe meren, gevoed door watervallen uit de bergen. Het leverde mooie plaatjes op en we zijn er helemaal om heen gelopen.
De bus weer in om naar Baishá gaan. Een heel leuk bijzonder Naxi dorp, smalle straatjes met veel souvenirs, eenvoudig, wel erg gezellig. Het was inmiddels al half vier en moesten nog lunchen. Dat deden we bij een Naxi familie op een binnenplaats met een typische Naxi maaltijd. Weer heel anders dan Chinees en dat maakt het juist zo leuk. We zaten op hele lage bankjes, wijdbeens gebukt te eten met de bekende stokjes. Er kwamen weer een stuk of 10 gerechten op tafel of wat om de beurt.
Daarna een borduuratelier bezocht. Er waren 5 meisjes aan het borduren met zijden draad. Een draad zijde bestaat uit 256 dunnere draadjes en de master borduurt met een zo’n bijna onzichtbaar draadje. De werken waren prachtig en aan sommige zat meer dan 250 dagen werk. Ik was weg van een pauwenpaar en kreeg flinke korting aangeboden maar ja, hoe neem je zo,n werk ingelijst mee en waar moet het hangen. Iedereen bemoeide zich ermee en het werd een leuk spel. Frans besloot er een nachtje over te gaan slapen en we vertrokken.
In dit dorpje woont ook de internationale bekende Dr. Ho. De folder schrijft, zeker een bezoekje waard. Dr. Ho stond ons al op te wachten in zijn witte (beige) jas. De man is al 91 jaar. Wij met z’n allen het hok in een moesten zitten op smalle bankjes. De wanden hingen vol foto’s van bekende wereld figuren die hem bezocht hadden en met bedankbrieven van mensen die hij genezen had.
Ik was benieuwd wat hij onze groep te melden had en of hij er nog iemand uit pikte voor behandeling. Bijna onze hele groep ( 16 mensen) is verkouden en er wordt de hele dag om ons heen geniest, gehoest en zeer veel gesnoten. ( Frans en ik hebben een goede weerstand.)
Maar dr Ho die meer filosoof is liet ons weten, dat gezondheid en gezond blijven afhangt van een gezonde levensstijl van lichaam en geest en vooral een positieve instelling. Voor ons niets nieuws onder de zon. Wel wilde hij zakjes thee verkopen die helpen n.l. tegen alles. Sommige snotteraars hebben dat gedaan.
Om 17: 30 uur waren we weer terug in Lijiang. ’s Avonds Europees gegeten. Het was een geweldige dag.
Woensdag 18 september. LIjiang.
Vandaag een ontspannen dag, geen afspraken, We hebben uitgeslapen. Zijn in de stad uitgebreid gaan ontbijten en daarna met wat drinkpauzes d tot 15 uur door de oude stad gewandeld. Het is zo fotogeniek, ik bleef schieten. Van de regen die zou komen kwam niets, dat was ’s nachts gevallen en het werd tegen de 30 gr, met wat bewolking. Na ons omgekleed te hebben, hebben we een fikse wandeling door het Zwarte Drakenvijver Park gemaakt. Een prachtig traditioneel park van 4 km lang met tuinkunst aan de rand van de stad. Er is veel te zien en te doen voor rustzoekers. Alleen is het de laatste tijd zo droog geweest dat de meeste vijvers droog lagen. Wat een rust en een ontspannen sfeer. We hebben een tijd op een bank in de zon gezeten. ‘s Avonds na het eten nog een klein stukje door de stad en foto’s gemaakt van de volle maan. Morgen is het Moon Festival, een soort oogstdankdag, op de eerste volle maan in de herfst. Op het plein was het heel druk met jonge mensen die aan het dansen waren op hun traditionele wijze met muziek uit een bandrecorder. Erg leuk.
Daarna naar het hotel om verslag te schrijven en de koffer te pakken voor morgen. Dan gaan we naar Dali me de bus.
Tot zover.
Warme en verre groeten van Frans en Ina.