3e Bericht

3de bericht
Dag 11 dinsdag 1 maart. Naar Bandung.

Allereerst iets over de foto’s. In de praktijk blijkt dat er maar 10 foto’s tegelijk op de site kunnen. Jullie kunnen wel begrijpen dat dit voor mij een enorme selectie was. Frans probeert er nu per bericht 5 op te zetten en dan gaan de eerste 5 er weer af.

Heerlijk geslapen en genoten van het uitgebreid ontbijt in de luxe ambiance.
Vanmorgen vertrokken we om 8:30 uur met het grootste deel van de groep naar de haven. Dat was redelijk dichtbij. Wel regende het eerst dus gauw een jasje aangedaan maar al gauw heb je het daar bloedheet in. Wel veel blubber en andere viezigheid op straat dus de broekspijpen maar opgerold. Ja toen gleed mijn tas in de goot. De goot is echt een riool evenals de grachten die in dit gedeelte van de stad lopen. Het stinkt heel erg naar putlucht en er drijft van alles in. Iemand is op een zelf gebouwd vlotje plastic uit het water aan het vissen om dat weer te verkopen. Wat een armoe. Het eens zo welvarende Batavia is zeer verpauperd. We kwamen bij de Sunda Kelapa, de haven waar de oude Hollandse Schoeners liggen. Inderdaad nog heel en ze worden nu ook door de Indonesiërs gebouwd. Hier kennen ze de transportband nog niet. Het laden en lossen gebeurt hier door sjouwers. Zakken met cement en kalk worden met 2 man op de schouder van een sjouwer gegooid, die dan over een lange balk van de vrachtwagen naar het schip loopt en over een balk ernaast weer terug. Deze mensen zagen helemaal wit van de kalk en het stoof enorm. Wat een ongezond werk en als ze moeten wachten staan ze te roken. (er wordt hier ontzettend veel gerookt). Het was heel indrukwekkend om een beeld te krijgen hoe het er hier vroeger aan toe ging. Deze grote schoeners bevaren de hele archipel.
Daarna naar het oude binnenstadsplein gelopen, grote gebouwen staan leeg en half ingestort . Er is kennelijk geen geld voor over om de herinnering aan het koloniale verleden in stand te houden.
Op het Fatilahplein zag het er weer goed uit. Je kon er fleurige fietsen huren. Wij gingen eerst cappuccino drinken in de bar van Café Batavia, heerlijk. Toen werden we naar binnen geloodst in het Wajang museum, bijna gratis.( 16 cent). Het was in een groot, mooi gebouw wat vroeger een kerk was.
We kregen een super uitleg van een man ” ALDY”, die al veel bekende ministers had rondgeleid.
Ik vertrouwde het eigenlijk niet zo maar hij sleepte ons mee van het ene verhaal in het andere. Ook hebben daar de begraafplaats van Jan Pieterszoon Coen gezien (die boef) die Batavia heeft gesticht. De man nam ons mee naar zijn eigen kantoor en liet ons persoonlijk een mini Wajangpoppen voorstelling zien met zijn deur op slot. Toen gebeurde het, de verkoop begon. Frans en ik hadden er geen idee in zo’n pop of andere aanverwante artikelen. Maar 5 mensen hebben toch behoorlijke aankopen gedaan. Hij vertelde dat ze al heel oud waren, sommige 150 jaar ander 90 enz. Frans zei al nuchter, ” hij bedoeld uur ”, en dat voor een speciale prijs. Ik vroeg hem waarom hij die antieke poppen uit de familie verkocht en hij antwoordde dat hij er te veel had. Ik zei tegen de anderen dat ze met die poppen maar even langs ” kunst en kitsch” moeten gaan. Ze geloven de man en zijn blij met hun aankoop en het hele verhaal erachter. Prima toch. Maar ja, dat alles nam toch veel tijd in beslag. Op naar de Chinese Wijk. Eindelijk vonden we dat. Het valt onder de termen, vol druk vies op straat overal eetkarretjes en druk verkeer van laadkarretjes bomvol goederen. In de winkels verkopen ze maar één iets. b.v. slippers , rijstpannen of petjes.
Voor onze lunch vonden we toch een schone gelegenheid en het was erg lekker.
Toe naar het hotel even opfrissen en om 3 uur, samen met Joop en Margriet in de taxi naar het nieuwe gedeelte van de stad gegaan. Bij het paleis van de President kwamen we een hele grote groep moslim demonstranten tegen. Heel traditioneel in het wit gekleed en joelden enorm. (Later lazen we er zelfs over in de volkskrant). Wij wilden het Nationale Monument zien. Daar uitgestapt tussen hele hoge moderne gebouwen. Een totaal andere wereld dan de oude stad. In een zeer luxe warenhuis zijn we naar de bovenste verdieping gegaan om over de stad te kijken. Het is bijna niet voor te stellen, zo groot en zoveel hoogbouw en vooral in de verte. Met de roltrap weer naar beneden. We kwamen alle bekende wereldmerken tegen en alles was heel ruim en schoon. Met de taxi zijn we naar het Merdeka plein gegaan. Is heel groot en daar staat het gedenkteken (vrijheid) die Soekarno heeft laten bouwen met daar onder een museum. Dit bevindt zich achter het paleis.
Zelf zijn we toen een stuk gaan lopen en ergens heerlijk gegeten. Met de taxi weer naar het hotel. Het is verschrikkelijk druk in Jakarta maar wij zijn toch blij dat we dit, en vooral met onze vaderlandse geschiedenis hier, hebben gezien. Eén dag is genoeg.
19 Uur weer op de kamer. Eindelijk deze avond het 2de bericht verzonden, incl. foto’s.

Dag 11 Woensdag 2 maart .
( onze trouwdag, die niet vergeten is.)
Jakarta- Bandung.

Om 8 uur vertrokken. Het duurde een hele tijd voordat de skyline van Jakarta uit beeld was. De snelweg is prima en schoon. We zijn de Puncakpas overgegaan. Hier een stop zodat we een goed zicht hadden over de vele theeplantages. Door naar Bogor, oud Buitenzorg. Daar de Botanische tuinen bekeken. Er staan zo’n 2000 tropische bomen en planten. Het was prachtig. We hadden 1,5 uur de tijd. Dat was te kort, wij moesten haasten vooral omdat we eerst op zoek gingen naar het graf van Oom Leo . Hij ligt hier niet. Alleen een paar graven die stammen uit begin vorige eeuw. Onze gids heeft ervan geleerd dat dit bezoek langer moet.
De lunch was super en door een landschap van, alweer rijstvelden, bananenbomen en bergen op de achtergrond was het genieten .
Om 17 uur kwamen we in een, alweer luxe hotel, in Bandung aan. We zijn de markt nog overgelopen en hebben in een groot winkelcentrum gegeten, weer iets aparts en erg lekker.
Tot zover, de foto,s volgen.
Veel liefs en groetjes van Frans en Ina.