8ste Bericht. Het einde in zicht

8 ste Bericht. Einde vakantie in zicht.

Dag 25. Woensdag 16 maart.

Hallo allemaal,
Het internetten ging hier toch niet zo makkelijk. Eerst een password aanvragen enz. Gisteren is ons gevraagd welke excursies we hier op Lombok wilden doen. Ik wil toch gaan snorkelen bij de Gili eilanden en Frans wil het eiland verkennen en wat dorpjes aan doen met ambachten. Akkoord . Vandaag gingen we met de hele groep in een vissersboot naar de Gili eilanden.
Het onverwachte overkwam mij vanmorgen ook, nl. buikloop meteen na het overheerlijke ontbijt. Ik had mijn badpak al aan maar bij het toilet aangekomen zat alles al onder. Snel naar de kamer, alles gewassen, bikini aan, pillen geslikt en rennen naar de loge. Ik weet dat het van het water komt dat op onze kamer klaar stond. Ik drink anders altijd flessenwater. De verdere dag hier geen probleem meer mee gehad. We waren net op tijd voor de briefing omtrent de terugvlucht naar Bali i.p.v. varen. Het scheelt 3 uur reizen, 6 personen gaan vliegen. Wij gaan met de boot.
De Gili-eilanden liggen op 1 uur varen bij Lombok vandaan. De zee was rustig en het eiland is bezet met jongelui die komen duiken, snorkelen en surfen. Na een drankje trokken de meesten van ons de flippers en T shirt aan en de snorkelbril op. Een klein stukje zwemmen en ik zag koraal wat niet zo bijzonder was maar wel een scala aan prachtige vissen. Ik ben natuurlijk geen geoefende snorkelaarster dus af en toe een hap zout water. Iedereen vond het heel mooi. Sommigen o.a. Frans bleven op het strand om te zonnen. Heerlijk het was 31gr. dus daar genoot iedereen van.
Na de lunch kwamen er kwallen en voeren we naar een ander eiland. Daar was het bijna verlaten en was het heerlijk ontspannen. Frans en ik hebben ook nog een strandwandeling gemaakt maar dat was moeilijk lopen door al het aangespoelde koraal. De vissen waren dezelfde als aan de overkant. Om 15.30 uur voeren we weer terug langs de mooi kust van Lombok met de sarongs om ons hoofd tegen het verbranden.
’s Avonds hebben we met Ria en Frits afgesproken om samen te dineren in het dorp verderop. We hadden heel veel last van verkopers die aan onze tafel kwamen zeuren, dit was voor het eerst. Ria kocht 3 sarongs maar ik hou niet van goud in de sarong, alhoewel dat wel van deze streek is.
Dag 26 Donderdag 17 maart.
Voor vandaag hadden we de excursie over Lombok afgesproken. Ria en Frits gingen ook. De taxi stond om 9 uur voor. De chauffeur was tevens gids. We konden overal een fotostop aanvragen. Hij had veel te vertellen over Lombok. We gingen eerst naar een keramiek werkplaats. Dat was niets aan. Ik nam wel de gelegenheid om over hun werkomstandigheden te vragen. (Geen Hollander mag nog klagen.) Daarna reden we door een heel mooi landschap van rijstvelden, waar druk geoogst werd, naar een weverijdorp. Iedereen in het dorp, is betrokken bij het weven. Door een plaatselijke gids werden we door de primitieve Dessa rondgeleid. Heel rustig en de mensen daar waren heel vriendelijk en willen graag op de foto, vooral met hun kinderen. Bij de grote weefgetouwen was ook een verkoopplaats. Voor mij te veel bling –bling maar wij werden alle 4 in de traditionele kleding gewikkeld. Leuk voor een fotosessie maar ze hebben helaas niets aan ons verdiend.
Daarna gingen we naar een hoger geleden gedeelte naar een dorp, een “Sasak” dorp waar de oorspronkelijke bewoners van Lombok wonen. Er zijn er nog 37 van. Ook daar werden we door een plaatselijke gids rondgeleid. De huizen zijn van Bamboe, hout en grasdaken gemaakt. De vloer van prut en koeienmest. Het ziet er zeer primitief uit. De gids vertelde over hun leefwijze en tradities. Dat was zeer interessant. Aan de gids hebben we de laatste kadootjes voor kinderen in het dorp gegeven.
Daarna was het tijd voor de lunch, wat eenvoudig was. Volgens planning gingen we naar Kuta beach om op het strand van de zon te genieten. Het strand stelde niet veel voor, alleen wat souvenirs tentjes en iets waar je wat kon drinken. Ik wilde nog graag een blauwe sarong dus stopten we. Het was onvoorstelbaar, we werden gewoon achtervolgt door verkopers op een brommer. Het was overigens een zeer enthousiaste jonge dame en had wel een blauwe in haar shop. Wij mee en inderdaad, na flink afdingen hebben Ria en ik er een gekocht. We genoten allemaal van de verkoop die net een toneeluitvoering lijkt.
Inmiddels was het gaan regenen en besloten we om linéa recta naar ons hotel aan de westkant van het eiland te gaan. Daar hebben we tot zonsondergang op het strand gezeten. Het was een leuke interessante dag. Helaas ook de laatste vakantiedag. Wij hadden nog wel langer willen blijven maar ja aan alles komt een eind.
’s Avonds was een afscheid barbecue om 19:30 uur. Frits was aangewezen om een speech te houden. Eerst sprak Jan, onze reisleider, hij vond ons een leuke volwassen groep en wilde vooral dat we door gaan met reizen, bij voorkeur met Djoser.
Toen nam Frits het woord. Het moest erg tactisch gebracht worden want de nodige negatieve opmerkingen over Jan waren gedurende de reis regelmatig gevallen. Het was zijn eerste reis naar Indonesië en iedereen had zich meer op de reis voorbereid dan Jan. Zijn officiële taak is om er voor te zorgen dat hij de reis leidt dus voor het vervoer en het hotel. Dat gebeurde inderdaad. Daarnaast wist hij over afstanden en hoe de excursies waren weinig tot niets. Alles had hij uit een informatiemap. Over de omgeving en andere dingen over het land wist hij ook niets.
Het meest heeft ons geraakt, dat hij vond dat wij ”babyboomers” een heel makkelijk leven hebben gehad en alles ons is komen aanwaaien. Daar waren wij allen het helemaal niet mee eens. Ook vindt hij dat ergernis over iets of iemand aan onszelf ligt. Hier laat ik het bij.
Frits zei heel netjes, dat het voor ons jammer was, dat hij geen ervaring had in dit land waar wij als groep erg van genoten hebben. Er werd namens de groep een enveloppe met inhoud overhandigd.
Desalniettemin hebben wij een geweldige reis gehad in een prachtig land, bijzondere cultuur en dreigende natuur. Wij vinden het een aanrader vooral de warmte. Soms lange reisdagen maar we hebben daardoor heel veel gezien en beleefd.

Dag 27 vrijdag 18 maart.

Om 7.30 uur vertrokken we naar de boot. Het was buiten verwachting een hele luxe boot met relaxstoelen en ligbedden op het dek. Hier hebben we gebruik van gemaakt maar ons niet laten verbranden. De reis duurde een uur korter. Met de bus gingen we naar het vliegveld Denpasar op Bali. Daar waren de anderen die vlogen al gearriveerd. Na het wisselen van zomer naar winterkleding hebben we ingecheckt en hebben de laatste roepia’s verpatst. Om 19:30 vlogen we naar Kualalupur. Daar moeten we 2 uur wachten en hopen dan dit bericht met foto’s te versturen. Wij gaan er van uit dat we zaterdagochtend, dag 28, rond 6 uur landen.
Hopelijk hebben jullie er van kunnen mee genieten ( dat lezen we w.s. nog wel). Jullie bedankt voor de leuke reacties die er al gegeven zijn.
Tot zover “ONS DAGBOEK” van deze indrukwekkende reis.
Hartelijke groeten en liefs van Frans en Ina.