Xian 13 en 14 september

Hallo allemaal,
Leuk zeg, dat er zoveel van jullie reageren en meeleven, ver weg en zo toch dichtbij.
Ga er maar weer voor zitten, hier het volgende persoonlijke verslag. Als je meer achtergrond wilt weten kan je natuurlijk Googlen.
XIAN 13 September, vrijdag. Tot zondag 15 september Chengdu.
Het treinen naar Xian toe ging heel wat minder gestrest dan in Beijing. Lachwekkend was wel dat toen de trein aan kwam, de stations perronchef in een militaire houding sprong en als het ware de trein begroette. Toen de trein stil stond moesten binnen 3 minuten tijd, iedereen en alle bagage de trein in bonjouren want hij vertrok om 20: 50 uur weer stipt op tijd.
We hebben heerlijk geslapen en toen ik om 7 uur wakker werd moest ik haasten om mijn boeltje te pakken want de trein kwam 10 min. te vroeg aan in Xian. Dat was niet zo stipt. Eén van Frans zijn kofferwiel is gaan dwars liggen door dat bonjouren en wij houden niet van dwarsliggers dus dat rijdt niet meer. Vandaag maar een nieuwe kopen. Met de bus naar het hotel en bij De Mac Donalds ontbeten. Dit bedrijf groeit in China enorm, erger, het was nog lekker ook. Toen naar de kamer en later nog wat boodschappen gedaan zoals tussendoortjes. Met een gids in de bus op weg naar de stadsmuur gegaan. Deze is 700 jaar oud en 500 jaar geleden gerenoveerd en van stenen voorzien. De muur is 15 m breed en 14 km lang om de oude stad. We hebben allemaal een Mountainbike, met een hard zadel, gehuurd en hadden 1:30 uur de tijd om de ronde te doen.
We troffen het met het weer, gisteren was hier veel regen en zwaar onweer. Nu volop zon, helder in de stad en bloedheet, 35 gr.midden op de dag. Daardoor was het w.s. erg rustig op de muur. Met wat fotostops (met o.a. een groet van BEA op een gevel) was het flink door kachelen. Niet vanwege de afstand maar het hobbelige plaveisel van grote kasseien, die soms ook nog ontbraken. Mijn billen, en wat er tussen zit, hebben het behoorlijk te verduren gehad. De mannen hoorde ik later ook klagen over tintelingen. Het laatste stuk fietsen ging steeds zwaarder en ik dacht dat ik een hongerklop had. Wat bleek, mijn achterband was leeg gelopen en reed uiteindelijk op de velg.
Toch het eind gehaald, hè hè en een ijsje liet zich toen goed smaken. Het was een prachtige sportieve belevenis. Wat een grote stad en een uitzichten over de binnenstad en de buitenwijken. !
Vervolgens gingen we naar een Shadow Puppet Show. Niet van Wajangpoppen maar Chinezen. Niets aan maar prima om een kwartier binnen uit te rusten. Toen naar de Moslimwijk waar een grote drukke markt was en een gezellige straat met bomen. We zijn geslaagd met de koffer en heb nog wat kleine aardigheidjes gekocht. Om 18 uur hebben we weer met z’n allen, in een beroemde chique zaak, ”Dumplings” gegeten. Frans showde mijn aankopen en iedereen lag in een deuk. De foto komt nog. Het zat er 3 verdiepingen bomvol en het was bijzonder lekker. Om 19:30 uur met de bus naar het hotel en een rustige avond houden.
14 september Zaterdag. Xian
Deze ochtend waren we vrij. Om 8:30 uur zijn we met nog 3 mensen met de bus naar het Historisch Cultureel Shaanxi gegaan. Daar waren zo’n 3000 voorwerpen uit de oudheid te zien. Prachtige tentoonstelling van o.a veel bronzen voorwerpen en heel fraaie porseleinen beelden. De geschiedenis vanaf 2000 j. v Chr. werd getoond. Omdat het zo groot was en we niet zo heel veel tijd hadden, zijn we er net als de Chinezen flitsend maar ” No Flash” door heen gegaan. Een mooi voorafje voor vanmiddag.
Een oma met kleinkind klampte me aan en het kind moest vragen of ik Engels sprak, yes. Ze wilde laten weten dat ze ook Engels leert en was trots om dit met een westerling te doen. Ik gaf haar de complimenten na het praatje. Oma stond er nog veel trotser bij te glimmen. Natuurlijk een foto foto. Typisch voor China/ Azië. De één kindpolitiek wordt niet meer zo strak gehanteerd, vooral als het eerste kind een meisje is maar dat kost je flink veel geld. Moeders / vrouwen werken tot hun 57ste en oma past op. Dus zij met oma cultuur snuiven. De meisjes worden gekleed als prinsesjes (de betere klasse) en zijn TE dik door alle verwencalorieën.
Een werknemer werkt 5 dagen per week, 10 á 12 uur per dag en op alle dagen wordt gewerkt. Zo vertelde Mark ons. Kinderopvang is er wel maar zeer duur.
Met de bus weer 9 haltes terug. In de bus sprak een studente me aan en wilde ook een gesprek. Daar hadden we 15 min. de tijd voor. Zij studeert voor tandarts. In Xian zijn in de 50 universiteiten. De meeste meisje en jongens die je tegen komt zijn keurig en leuk gekleed. In de arme buiten wijken is dat wel anders maar dat hebben we nog niet gezien.
‘s Middags met de bus naar het Terracottaleger. We reden al 3 kwartier en nog steeds links en rechts tot aan de horizon, zeer hoge appartementengebouwen. Echt onvoorstelbaar veel. Hierover later meer. Het is overigens prachtig weer 30 gr.

Het Terracottaleger:
Een geweldige ervaring en heel indrukwekkend. Drie gebouwen zo groot als de RAI. Er zijn 1100 beelden van het leger een wat paarden uitgegraven maar het meeste ligt nog onder de grond. Men schat een totaal van 7000 stuks en nog veel strijdwagens. Hiervan waren we hier 2,5 uur diep onder de indruk. Google maar. Natuurlijk een strijder gekocht, wat bijna iedereen deed.
Hierna hadden we een theeceremonie omdat dit bij de China hoort en hebben 11 soorten geproefd.
Toen met de bus naar het vliegveld maar we belandden door een ongeval in een file. De gids werd behoorlijk nerveus en belde druk met weet ik veel. Via een omweg kwamen we bij het vliegveld aan. Het inchecken ging na betalen van smeergelden aan balie en douane, zeer snel Ondanks de zeer strenge controle, bijna alle wandelschoenen moesten uit. Toen was het, en iedereen riep dat, holleholleholle door de gangen. Daarna nog met de bus een heel eind over het vliegveld naar het vliegtuig gescheurd alsof we achtervolgd werden. Hijgend de trap op en zitten. Hè, hè. Iedereen zat om 20: 03 uur en 20:05 gingen we de lucht in. We zaten allen verspreid, ik tussen 2 Chinezen. De rechter begon meteen te snurken, dat klinkt me niet vreemd in de oren maar hier kwam toch een penetrante zure lucht uit!! Niet te kort zeg. Ik heb hem een paar keer een por gegeven en schrok hij op en keek me aan. De meeste Chinezen hebben spleetogen maar deze had hele bolle met bloeddoorlopen oogwit. Vast iemand uit een minderheid. Mijn non-verbale blik, zoals ik dat in speciale situaties pleeg te doen, zei hem genoeg. Kennelijk had hij behoorlijk gezopen of zo. Ik heb de korte vlucht maar verder met gesloten ogen uit gezeten.
21: 40 Uur geland in Chengdu. Luxe hotel maar we moesten nog eten. De MC Donalds was nog open dus daar met z’n allen wat gesnackt. Teruggekomen stortte ik in bed, was doodmoe van de hele dag slenteren en rennen.
Voor Chengdu maak ik een volgend bericht.
Tot zover
Verre groeten van Frans en Ina.