4e Bericht Naar Yogyakarta

4de Bericht.
Dag 12 donderdag 3 maart.

Om 5: 30 uur opgestaan maar we waren om 3 uur al wakker.
Om 7 uur met de bus mee die ons naar het station van Bandung bracht. Na 5 min. waren we er al een om 8:00 uur ging de trein naar Banjar. Een luxe treintocht van 3,5 uur door het Javaanse platteland. Het was net of we live in een ”Rail Away” programma zaten. Hele mooie uitzichten en af en toe eens stoppen. Om 11:30 uur aankomst in Banjar waar de bus met onze koffers op ons stond te wachten. Nog 2 uur rijden naar Pangandaran. Het was koud in de bus en we moeten er voortaan eerder iets over zeggen. Toen een briefing bij het zwembad en konden we op zoek naar een eetgelegenheid. Eindelijk vonden we samen met Piet en Gaarda iets en hebben lekker gegeten. Toen rust genomen en bij het zwembad gaan liggen. Het is hier 33 gr, maar een fikse wind aan het strand. 2 jaar geleden is hier een tsunamie geweest en is er veel aan het strand verwoest en ong. 300 doden. Vanwege de hevige onderstroom kun je hier niet in zee. ’s Avonds gezellig met Frits en Ria in het strandpaviljoen Mungli gegeten.
Onze kamer is erg groot, 2 heerlijke 2 persoonsbedden en zitje voor en achter met uitzicht op het zwembad. Helaas hebben alleen een koude douche. Vroeg het bed in om de achterstand in te halen.

Dag 13. Vrijdag 4 maart.

Ja wel, het is vrijdag en hier dichtbij is de Moskee. Om 4.30 uur een luide oproep tot gebed, het duurde niet zó lang maar toch, je doezelt wat verder. Het ontbijt was weer eens iets anders, pancake met banaan. Mij te vet maar Frans smulde ervan.
Vandaag konden we 3 optionele excursies maken. 1: Jungletour, er heen achterop de motor met een type Tamiltijger. Daarmee ging je het oerwoud in om exotische dieren te spotten.
2: Per becak ( rolstoelfiets) naar verschillende kampongs en daar hun nijverheid bekijken.
3: ’s Middags een Canyontocht.
Wij kozen alleen voor de Kampongs. Met 16 personen, 1 persoons becak met de fietser in oranje hes, reden we eerst naar de plaatselijke markt. De gids die mee was vertelde over ons onbekende groente, fruit en vis ( elke dag vers). Daarna naar de kampongs, vaak over hobbelige wegen en veel kuilen, het werd dus een slingerpartij, en langs rijstvelden.
De huizen zijn van eenvoudige matwerk tot van steen met geglazuurde tegels. Het was schoon en overal werden de afgevallen bladeren van het stoepje en paadje weggeveegd. Er was geen bestrating. De mensen en kinderen waren uiterst vriendelijk en zwaaiden, zeiden hallo en wilden vaak op de foto. Eerst gingen we naar een plaats waar een man de palmboom op blote voeten in klimt om het sap van de bloem af te tappen een neemt dat weermee naar beneden. Hij deed dat 70 keer per dag zeer behendig. Het sap wordt gebruik voor bruine suiker en werd daar gekookt. De badplaats van die kampong was een put met daarnaast een afrastering waar achter ze zich wasten. Zeep en tandpasta in de hoek. (wij zullen niet meer klagen over een koude douche).
Daarna naar een kampong gereden waar ze van sojabonen, Tofu maakten. Het hele proces bekeken en toen weer door. De verkeersdrempels zijn o.a. van bamboe latten op de weg want hier ook snorren de brommers met hoge snelheid. Wij maar wuiven en wij waren natuurlijk ook een bezienswaardigheid. De volgende stop was bij een schuur waar ze kroepoek maakten. Eerst een pap van garnalen ui en knoflook, dat koken en door een machine er vormen van maken, 2 dagen in de zon drogen. Dan bakken en verpakken. Alles hier ook handwerk. Als laatste gingen naar een bedrijf waar ze wajangpoppen maken. Van een lichte houtsoort wordt, met een gutsje, het hoofd gemaakt. Daar werd het ook beschilderd en aangekleed. Er stonden er wel een paar honderd. Ook daar een minivoorstelling maar geen verkoop opgedrongen. In alle kampongs waren ze met kokosnoten bezig. Er groeien hier heel veel palmen. Na een lange zware trap van de fietsers kwamen we om 12:30 uur weer bij het hotel. Na de lunch wilden we relaxen. Gisteren waren er al dames die massage wilde toepassen maar vandaag heb ik ervan genoten. Ze kwam op de kamer en zelfs Frans heeft dit voor het eerst van zijn leven ondergaan. Hij was enigszins positief. Ik heb nog gezwommen maar voor zonnen was het te laat door de bewolking die kwam opzetten. Een sarong verkoper kwam nog langs en dat kwam me goed uit. Ik heb er een paar gekocht. ’s Avonds in een ander restaurant heerlijk, maar te veel, gegeten. ( 3 gangen).

Dag 14. Zaterdag 5 maart. ( We zijn al op de helft)
Naar Yogyakarta.

Ik vraag me af of al die moslims ook al om 4:30 uur na dat gegalm hun bed uit komen of zullen ze het gewoon niet meer horen. Wat een spektakel zeg.
Het werd een lange dag bussen, van 8:00 uur tot 17:45 uur. Vooral de eerste uren hadden we bijzondere slechte wegen en vaak onverhard met erg veel gaten. Als we vrachtauto’s als tegenligger hadden werd het erg spannend. Passeren was nauwelijks mogelijk en vrachtauto en bus hingen dan heel scheef en schoten van links naar rechts en van hobbel in kuil enz. Het geluid in de bus was herhaaldelijk van Jemus en Jeetje tot oeps. Het tempo lag dus laag. Het uitzicht waren weer de rijstvelden. Palmen, bananenbomen, hetzelfde soort huisjes en bergen die voor het decor zorgden.
Vóór in de bus konden we toch wel lezen en zo ging de tijd redelijk snel voorbij.
In Yogya hebben we een luxe hotel met warme douche. Hier zijn we 3 nachten.
Wij genieten nog steeds van al het bijzondere en moois. Met de darmen gaat het nog steeds goed.
To zover dit verslag.
Hartelijke groeten en liefs van
Frans en Ina.