5e bericht Yogyakarta
Door: Ina
Blijf op de hoogte en volg Frans en Ina
07 Maart 2011 | Indonesië, Batavia
5de Bericht.
Dag 15. Zaterdag 6 maart.
Yogyakarta. Om 8:30 uur met de bus naar het Kraton, de ommuurde stad en het paleis in van de Sultan. Hij woont er ook nu nog. Het is een heel ruim opgezet mooi complex met verschillende gebouwen en overdekte plaatsen. Wij hadden daar een gids met veel Hollandse grapjes. Een paar vorige sultans waren erg vruchtbaar en hadden 76 kinderen. Bij een strenge foto van hem, zei de gids, “hij kijkt een beetje moe”. Na de koffie begon om 11 uur een dans show met bloedmooie dames en imponerende mannen op de muziek van een gamelanorkest. Het was schitterend om te zien, zo sierlijk en beheerst. Het duurde 1 uur een zij lieten zich daarna op de foto zetten.
Vervolgens met z’n 6’en in 3 becaks naar de batik Art Studio. Daar werd uitgelegd hoe het batikken gaat. Een dame was ermee bezig, zeer arbeidsintensief. Er hingen prachtige voorstellingen op zijde en katoen, van klein tot heel groot formaat. Ik (en de anderen ook) kon het niet laten lopen en heb natuurlijk wat aparts gekocht.
Na de lunch zijn we ieder op zich gaan winkelen. Het is hier goedkoop en apart. Ik heb o.a. voor mijn Multi- Culti hoofddekselverzameling 3 exemplaren gekocht, zie foto. In de namiddag weer naar het hotel. Opfrissen en foto’s selecteren. Om 18:15 uur verzamelen voor de avondshow, het Ramayana, klassiek ballet met Javaans buffet vooraf en ondertussen een voorproefje van de muziek met gezang wat hoog en vals, á la kattengejank, was. Het ballet was een openluchtvoorstelling. Na een uur begon het te regenen. Wij dachten dat het wel zou stoppen, maar in een gebouw verderop ging het nog een half uur door. Echte Javaanse cultuur met een Hindoeïstische legende, soort Romeo en Julia, maar dan met een goede afloop. Wel knap en groots opgevoerd. Hier moest je je van tevoren voor inschrijven maar achteraf hebben we van de eerdere show meer genoten. Om half elf doken we de koffer in want om 5:30 uur weer opstaan.
Dag 16
Maandag 7 maart.
Beiden heerlijk geslapen en na een luxe ontbijt, als je wilt een complete warme maaltijd, vertrokken we om 7 uur. Vandaag naar de Grootste Boedistische tempel ter wereld, de Borobudur. (even googlen).
Het weer was bewolkt maar het bleef droog. Wij hadden een gids voor een uur en legde veel uit. We hadden helaas een behoorlijke tegenvaller. Het boven gedeelte met de stoepa’s was afgesloten wegens schoonmaakwerkzaamheden. Ze waren met rietjes en satéstokjes aan het peuteren, niet echt efficiënt. Dus….lieve mensen, alles wat ik jullie wilde wensen met mijn hand in de stoepa, heb ik daar niet kunnen doen. Frans heeft niets met het spirituele dus dan blijven we er maar nuchter onder en met beide voeten op de grond. We hebben het door zijn bekendheid overschat, maar was wel de moeite waard. De hoogte van de Borobudur viel ons tegen, slechts 35 m. Dat is voor ons een eitje. Met mijn knieën en voeten gaat het trouwens prima (en wat doet de warmte me goed).
Na de lunch reden we langs het gebied waar de Merapi vulkaan zijn verwoestende uitbarsting had gedaan. Op de heenweg denderden we hier voorbij. Ik wilde dit wel eens beter zien dus vroeg ik om een fotostop. Dat kon, het was werkelijk ongelooflijk wat hier gebeurd is. Het ziet er desolaat uit. De kleur is donkergrijs lavazand met bomen er tussen en er lopen al weer rivieren door heen. Mannen zijn deze troep aan het wegscheppen en laden dat in vrachtauto’s. Helaas begon er net een stortbui toen we foto’s namen. Maar ja , wij smelten niet. Verder door, langs de straat zie je overal van deze hoopjes vulkaanstof. Ik vond het heel indrukwekkend. Wij zijn op onze reis al met een aantal natuurrampen geconfronteerd die ook vele slachtoffers eisten, wat je nu nog meer aangrijpt.
De Prambaran, het grootste hindoeïstisch tempelcomplex op Java, hebben ook met een gids bezocht. Het Hindoeïsme is zeer complex met al zijn goden en reïncarnaties van goden. Het heiligdom is een aantal keer verwoest door aardbevingen. Er staan 8 grote tempels en 224 kleine moeten nog opgebouwd worden. (even googlen).
De Merapi vulkaan konden we vanaf hier redelijk zien want die is ruim 3000 m hoog maar er schoof steeds een wolk voor.
Het was een boeiende dag met “highlights” van Indonesië. Wij houden wel van dit soort dagen. Morgen zitten we weer lang in de bus.
Het foto’s nemen gaat met mijn toestel wat moeilijk omdat hij niet zo snel reageert en veel bewogen foto’s. Samen maken we er genoeg om een mooie herinnering te kunnen samenstellen.
Tot zover.
De foto’s van dit bericht volgen, we gaan nu naar bed.
Hartelijke groeten en veel liefs
van Frans en Ina
Dag 15. Zaterdag 6 maart.
Yogyakarta. Om 8:30 uur met de bus naar het Kraton, de ommuurde stad en het paleis in van de Sultan. Hij woont er ook nu nog. Het is een heel ruim opgezet mooi complex met verschillende gebouwen en overdekte plaatsen. Wij hadden daar een gids met veel Hollandse grapjes. Een paar vorige sultans waren erg vruchtbaar en hadden 76 kinderen. Bij een strenge foto van hem, zei de gids, “hij kijkt een beetje moe”. Na de koffie begon om 11 uur een dans show met bloedmooie dames en imponerende mannen op de muziek van een gamelanorkest. Het was schitterend om te zien, zo sierlijk en beheerst. Het duurde 1 uur een zij lieten zich daarna op de foto zetten.
Vervolgens met z’n 6’en in 3 becaks naar de batik Art Studio. Daar werd uitgelegd hoe het batikken gaat. Een dame was ermee bezig, zeer arbeidsintensief. Er hingen prachtige voorstellingen op zijde en katoen, van klein tot heel groot formaat. Ik (en de anderen ook) kon het niet laten lopen en heb natuurlijk wat aparts gekocht.
Na de lunch zijn we ieder op zich gaan winkelen. Het is hier goedkoop en apart. Ik heb o.a. voor mijn Multi- Culti hoofddekselverzameling 3 exemplaren gekocht, zie foto. In de namiddag weer naar het hotel. Opfrissen en foto’s selecteren. Om 18:15 uur verzamelen voor de avondshow, het Ramayana, klassiek ballet met Javaans buffet vooraf en ondertussen een voorproefje van de muziek met gezang wat hoog en vals, á la kattengejank, was. Het ballet was een openluchtvoorstelling. Na een uur begon het te regenen. Wij dachten dat het wel zou stoppen, maar in een gebouw verderop ging het nog een half uur door. Echte Javaanse cultuur met een Hindoeïstische legende, soort Romeo en Julia, maar dan met een goede afloop. Wel knap en groots opgevoerd. Hier moest je je van tevoren voor inschrijven maar achteraf hebben we van de eerdere show meer genoten. Om half elf doken we de koffer in want om 5:30 uur weer opstaan.
Dag 16
Maandag 7 maart.
Beiden heerlijk geslapen en na een luxe ontbijt, als je wilt een complete warme maaltijd, vertrokken we om 7 uur. Vandaag naar de Grootste Boedistische tempel ter wereld, de Borobudur. (even googlen).
Het weer was bewolkt maar het bleef droog. Wij hadden een gids voor een uur en legde veel uit. We hadden helaas een behoorlijke tegenvaller. Het boven gedeelte met de stoepa’s was afgesloten wegens schoonmaakwerkzaamheden. Ze waren met rietjes en satéstokjes aan het peuteren, niet echt efficiënt. Dus….lieve mensen, alles wat ik jullie wilde wensen met mijn hand in de stoepa, heb ik daar niet kunnen doen. Frans heeft niets met het spirituele dus dan blijven we er maar nuchter onder en met beide voeten op de grond. We hebben het door zijn bekendheid overschat, maar was wel de moeite waard. De hoogte van de Borobudur viel ons tegen, slechts 35 m. Dat is voor ons een eitje. Met mijn knieën en voeten gaat het trouwens prima (en wat doet de warmte me goed).
Na de lunch reden we langs het gebied waar de Merapi vulkaan zijn verwoestende uitbarsting had gedaan. Op de heenweg denderden we hier voorbij. Ik wilde dit wel eens beter zien dus vroeg ik om een fotostop. Dat kon, het was werkelijk ongelooflijk wat hier gebeurd is. Het ziet er desolaat uit. De kleur is donkergrijs lavazand met bomen er tussen en er lopen al weer rivieren door heen. Mannen zijn deze troep aan het wegscheppen en laden dat in vrachtauto’s. Helaas begon er net een stortbui toen we foto’s namen. Maar ja , wij smelten niet. Verder door, langs de straat zie je overal van deze hoopjes vulkaanstof. Ik vond het heel indrukwekkend. Wij zijn op onze reis al met een aantal natuurrampen geconfronteerd die ook vele slachtoffers eisten, wat je nu nog meer aangrijpt.
De Prambaran, het grootste hindoeïstisch tempelcomplex op Java, hebben ook met een gids bezocht. Het Hindoeïsme is zeer complex met al zijn goden en reïncarnaties van goden. Het heiligdom is een aantal keer verwoest door aardbevingen. Er staan 8 grote tempels en 224 kleine moeten nog opgebouwd worden. (even googlen).
De Merapi vulkaan konden we vanaf hier redelijk zien want die is ruim 3000 m hoog maar er schoof steeds een wolk voor.
Het was een boeiende dag met “highlights” van Indonesië. Wij houden wel van dit soort dagen. Morgen zitten we weer lang in de bus.
Het foto’s nemen gaat met mijn toestel wat moeilijk omdat hij niet zo snel reageert en veel bewogen foto’s. Samen maken we er genoeg om een mooie herinnering te kunnen samenstellen.
Tot zover.
De foto’s van dit bericht volgen, we gaan nu naar bed.
Hartelijke groeten en veel liefs
van Frans en Ina
-
07 Maart 2011 - 15:43
Math En Nel:
Het is elke keer weer spannend wat jullie beleven, zo zijn wij ook een beetje met vakantie in Indonesië.
Heel indrukwekkend, en nu ga ik even google. Nog hèèl veel plezier.
Gr. Math en Nel -
07 Maart 2011 - 16:06
Lisette:
Lieve mam en pap.
Wat een geweldige indrukken beleven jullie allemaal. Ik kan me voorstellen dat de borobudur tegenvalt als het maar 35meter hoog is en je niet eens bovenop mag om de foto's te nemen die in alle reisgidsen staan.
Geniet van de rest van de mooie dagen die nog komen.
dikke kus Lisette -
07 Maart 2011 - 17:49
Stef En Bea:
We snappen dat de warmte jullie goed doet. We herkennen het hier in Spanje.
Wat maken jullie enorm veel mee, geniet er maar buitensporig van.
Heel veel liefs. -
07 Maart 2011 - 18:35
Josine:
Lekker die drukken dagen, en weer zo veel gezien! Leuk hoor :)
Jammer dat de foto's er nog niet op staan. Ik heb ze er nu maar even gegoogled en jullie en de sultan er bij bedacht.
Ben gisteren een dagje bij Lisette geweest. Lekker zitten frobelen, er is een onwijs mooie echt zilvere ketting uit gekomen!
Dikke knuffel Josine -
08 Maart 2011 - 14:30
Ina.:
Antwoorden;
Frans scheert zich elke dag maar in de jungle groeit het als een tierelier, hij lijkt nu op Harry.
Wij eten 2 x per dag warm maar zonder suiker en vetten, wel cola.
Hier overwegend slanke mensen. Het is hier zeer kinderrijk, gem. 7 per gezin met allemaal lieve koppies. Trouwens de oudjes zijn ook heel fotogeniek. Later meer.
Wij zijn nu bij Malang. Lange reisdag gehad(11 uur) maar nu in een zeer luxe hotel. Morgen naar de Bromovulkaan. Op Bali maak ik hier een verslag over.
Met de foto's erbij leven jullie nog meer mee. Leuk dat jullie reageren. Liefs van Frans en Ina.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
