Chitwan Nat. Park en naar Pokhara

1-11-2014 Chitwan N.P.

We logeren aan de rand van het Nationaal Park van Chitwan. Het is 943 km2 groot.
Vanmorgen staat een kanoboottocht over de rivier en een wandeling door het Jungle van Chitwan op het programma.
We gaan eerst met een busje naar de rivier. Wij zien daar ook touristen op de rug van een olifant de rivier oversteken. Fox en andere Europese reisbureaus doen hier niet meer aan mee. Het is wel een fraai gezicht.
Wij stappen daar in een kano die bestaat uit een uitgeholde boomstam. Wel lang maar erg smal en ligt laag in het water, dus niet wiebelen. We varen stroomafwaarts en af en toe in een stroomversnelling. Links en rechts van ons zwemmen krokodillen. Van de meeste zien we alleen de ogen boven het water. Langs de kant ligt een hele grote maar verroert zich niet. Een paar keer vliegt er een ijsvogel langs ons.
Verderop aan wal gekomen gaan we te voet verder door de Jungle. We worden begeleid en beveiligd door drie Rangers. In onopvallende kleding lopen we stil achter elkaar aan. Het is wel relaxed na al die drukke dagen. We wachten met spanning af wat we tegen komen. Het is een mooi gebied met heel wat meren erin. We hebben alleen wat vogels gespot maar het was toch een heerlijke wandeling. We staken aan een andere kant weer de rivier over in eenzelfde boomstam. Hier lagen heel wat waterbuffels in het water.
Tussen de middag hebben geluncht in het hotel en om 13 uur vertrokken we voor de Jeepdrive.
We moesten weer in een boomstam naar de overkant van de rivier. Daar stonden de Jeeps klaar en weer gingen er drie Rangers mee. Er was heel dichte begroeiing. Verschillende soorten woudreuzen en regelmatig een die omstrengeld was door lianen. Het is de “ treekiller”. We hebben wat kleine dieren gezien zoals herten en bijzondere vogels maar de neushoorns lieten zich niet zien. Het enige wat we van de olifant zagen was het “olifantengras”. Hele stukken met dat gras van 4 tot 6 meter hoge gras en klimop.
We zijn naar een Nurseri geweest van krokodillen. Deze kweek is er vanwege het malariabeleid. De Amerikanen hebben dit gebied Malaria mugvrij gemaakt door het te besproeien met DDT. Dit had invloed op de hele biodiversiteit. Hier is een fokprogramma opgezet en worden ze t.z.t. in de jungle terug gezet.
Het was een lekkere rustige dag.
2-11-2014 Naar Pokhara.
Vandaag trokken we hoger de bergen in. Het was heiig en konden de toppen niet zien. We rijden langs brede rivieren. Aan de bergkant staan eenvoudige huizen en aan de rivierkant, waar vaak rijstvelden zijn, staan mooiere huizen. Af en toe steken we een rivier over, deze zijn breed.
Er zijn 5000 rivieren in Nepal. Het heeft zo’n 28 miljoen inwoners.
Rond het middaguur komen we aan in Pokhara. We verblijven in een prachtig hotel in het centrum en hebben vanuit onze kamer zicht op de besneeuwde bergtoppen van het Anapura Massief. Na de lunch maken we een wandeling door de winkelstraat. Het is gezellig druk en levendig bij de winkels en restaurants.
‘s Middags bezochten we buiten de stad een Tibetaans klooster. Hier wonen 70-80 jonge monniken. hun oorsprong is vaak uit arme gebieden. Hier krijgen ze onderdak en scholing. Vooral het leven als monnik staat voorop en de lezingen uit het heilige boek. Elke ochtend om 6 uur en in de middag om 15:30 uur wonen ze een dienst bij van anderhalf uur.
Wij konden in de Tibetaanse tempel, die vrij nieuw(10 jaar oud) was en prachtig gedecoreerd, rustig bewonderen en foto’s nemen. Tegen half vier kwamen zo’n 35 jonge monniken binnen in hun rode gewaden. Gingen zitten in lotushouding aan banken die aan beide kanten van het brede middenpad stonden. Aan de altaarkant stond een grote gouden Boeddha. Aan de zijkanten was er ruimte waar wij mochten lopen maar liefst rustig zaten om de dienst te volgen.
Ze hadden een gebedenboek, dat een horizontale uitvoering had, waar de bladen van onder naar boven worden omgeslagen. We hebben de dienst als heel monotoon ervaren. Af en toe werd je opgeschrikt door een flinke roffel op de gong, getoeter van soort alpenhoorn, trompetters of grote bekkens die uit een versierde poef werden gehaald.
Er leek veel herhaling in te zitten.
Bij de monnikjes zakte de aandacht af en toe ook af en leken in slaap te vallen. Ze werden dan aangepord door een wat oudere monnik, die op autoritaire wijze de orde en discipline liep te handhaven. Aan de overkant zaten een stuk of zes van die jonge jochies, zij moesten de rituelen nog leren en zaten stiekem te keten. Toen ze betrapt werden volgden er strenge reprimandes.
Wij vonden het allemaal veel te lang duren en sommigen gingen tijdens de dienst al naar buiten.
Met gemengde gevoelens vraag je je af wat het nut is van zo’n lange dienst van anderhalf uur, zeker voor die jongens en dat 2x per dag. Wordt de wereld beter van religieuze autoriteiten ?
Na de dienst zagen we dat ze bij het klooster ook gewone kleding dragen en spelen. Ik was blij dat ik het zag, dat een kind hier ook een beetje kind mag zijn, zo ver van huis.
Het was wel bijzonder om dit allemaal mee te maken.
’s Avonds was het gezellig toeven in de stad en hebben heerlijk gegeten op een romantisch balkon van een restaurant.