Agra

22-10-2014 Agra
Beste Volgers.
We gingen op tijd naar het hoogtepunt van de reis, de Taj Mahal.
Het is nog nevelig als we daar aankomen. De strakblauwe achtergrond zoals die in de boekjes staat komt niet vaak voor omdat het complex aan een grote rivier ligt.
De Taj Mal is een graftombe gebouwd van wit marmer en behoord tot het meest gefotografeerde gebouw van India. Men noemt het een wereldwonder en een sprookje in marmer. Het is zeer indrukwekkend en superlatieven schieten te kort.
De geschiedenis is, dat Groot Mogel (is een Keizer) Shal Jahan zijn 2de vrouw zeer innig lief had. Zij stierf in 1631 in het kraambed bij de geboorte van hun 14de kind. De ontroostbare Shal wilgde haar laatste wens in door o.a een uniek grafmonument voor haar op te richten. De bouw duurde 22 jaar en er hebben zo’n 20.000 vakarbeiders aan gewerkt uit delen van India, Turkije en Perzie. Veel marmer kwam uit het buitenland. De details zijn prachtig. Kosten noch moeite zijn gespaard. Ook Shal Jahan ligt hier in een tombe naast zijn vrouw begraven.
We hebben onze ogen uit gekeken en vele foto’s gemaakt. We hebben daar o.a. een groepsfoto gemaakt. Maar wat ook het leuke is , dat wij daar zoveel mooie en bijzondere mensen in allerlei gekleurde gewaden tegen komen. Men wil gezien worden en poseren blij en trots als ik vraag om een foto van hen mogen maken. Het lange pad naar de Taj is net een Catwalk van Frank Govers in zijn ooit bekende reclame van Fleur en Fijn. Geweldig hoor, echt een highlight.
Later in de ochtend gingen we naar het Ford van Agra. Een heel groot fort gebouwd van rood zandsteen en binnen marmeren arcades. Heel mooi met een bijzondere geschiedenis.
Daarna naar een marmerfactory. Men legde uit met een demonstratie, hoe men van verschillende kleuren marmer piepkleine stukjes marmer sleep. Die legden ze in een ook weer uitgeslepen stuk marmer, zeer nauwkeurig en kunstig mozaïkwerk. Het eindproduct is dan b.v. een tafelblad een wandbord of versierde olifantjes in alle maten.
Na de lunch zijn we met 6 van onze groep naar het Kohinoor Jewellers museum gegaan. Bij aankomst ging er een zwaar dicht schuifhek open op het terrein en meteen weer dicht. Hier zijn de zeer bekende borduurwerken van meneer Shams die ze tentoonstellen. Het zijn museale stukken. Van zijn leerling heb ik een werk gekocht met een pauw erop. (Na China was ik een spijtoptant, maar nu heb ik er een). De prachtige werkenvan Dhr. Shams werden op een zeer bijzonder manier gepresenteerd. In een grote donkere zaal, (om invloed van daglicht te voorkomen), liet men het rolgordijn voor de werken, elekrtisch omhoog gaan. Een muziekje eronder en dan de passende verlichting erop te laten schijnen. Het wauw gevoel. Zo bij een stuk of acht werken. Hij heeft er zo’n 13 tot 18 jaar per borduurwerk over gedaan. Ze waren zo 1,5 tot 2 meter groot en met edelstenen erin verwerkt. Heel speciaal.
Toen bracht de heer die ons ontving naar boven naar de juwelen afdeling. Een zeer grote ruimte met bankstellen erin. Er waren maar twee klanten en zeker 20 verkopers.
Op een van de vele vitrines toonde Meneer ons iets zeer kostbaars. Hij had 3 dozen uit de kluis laten komen en toonde als eerst een ring. In het midden een grote smaragd omringd door diamanten. Ik had toevallig een groen shirt aan en geen ring om. Hij schoof deze aan mijn vinger en iemand vroeg naar de waarde. Hij zei dat er zo’n 10 jaar geleden bij Sotheby in Londen er zeven miljoen dollar voor geboden was. Wauw. Toen ging de volgende doos open met een armband erin. Ook die deed hij om en in de laatste grote doos zat het halssnoer, driedubbel geregen smaragdstenen omgeven door diamanten.
Nou daar sta je dan, als een vorstin versiert met je vakantiegoed er onder. Er werd thee geschonken in Royal Albert kopjes. Dat dronk ik zoals dat behoord met de pink omhoog. Foto, foto. Ik vroeg naar de waarde van dit geheel. De heer vroeg toen aan Frans hoeveel ik waard was. Frans zei dat ik onbetaalbaar ben. “Deze juwelen ook”, zei hij.
Het geheel ging weer onder oog van verschillende bediendes de dozen in naar terug naar de kluis. Het zijn antieke stukken , die niet verkocht worden.
Ik heb toch nog in zo’n opgewonden stemming een zilveren armbandje gekocht. De andere reisgenoten genoten er ook allemaal van. Yda had van een andere groep gehoord dat dit een aanrader was voor een excursie, wij beamen dit.
Na het diner gingen we naar de Light en soundshow in het Fort van Agra. Een heel verhaal over de geschiedenis in het Engels. Hier en daar sprongen lichten aan onder de marmeren arcades. Een mooi decor maar er gebeurde niets. Dat vond ik saai en viel bijna in slaap. Ja een misser kan je ook wel eens hebben.
Weer laat terug in het hotel, moe maar voldaan van deze geweldige dag.
Tot zover.